Þannig hljómar þýðing Matthíasar Jochumssonar á fyrsta erindi sálnamessunnar Dies Irae / Dagur Reiði eftir Tómas frá Celanó (ca. 1255)  Dies Irae er einnig titill stuttmyndar Gabríelu Friðriksdóttur myndlistarmanns. Myndin er svart-hvít rapsódía, þar sem hlutbundin og óhlutbundin andartök mynda listræna heild; andartök gleði, sorgar, dauða og upprisu.  Undir niðri ómar Dies Irae, sálnamessusöngur klausturs munkanna af reglu Vorrar Frúar, hann er leikinn afturábak svo úr verður dynur einsog í öldu sem tunglið togar fram og aftur. Við innöndun lifnar allt við, við útöndun deyr allt um stund, fram og til baka milli lífs og dauða hrærist allt.