MOLTA er þver­fagleg inn­setning og lifandi sýning. Rósa Ómarsdóttir býr til vistkerfi þar sem náttúru­legir ferlar umbreyta rýminu. Inn­setningin bráðnar, lekur, brotnar niður, vex, blandast saman og gufar upp. Í MOLTU skoðar Rósa hvernig vist­kerfið er óstöðugt og tekur sí­felldum breytingum. Hún kannar mörk manns, um­hverfis og tækni þar sem allt hefur áhrif hvort á annað. Menn sam­einast sveppum, plast­ögnum og raf­eindum. Hvað sprettur upp úr moltunni?

Á opnunar­tíma safnsins geta sýningar­gestir gengið um inn­setninguna, dvalið í henni og haft gagn­virk áhrif á hana.

Eftir lokun, á fyrir­fram ákveðnum kvöldum, munu dansarar taka yfir rýmið og um­breyta því í lifandi sýningu í heilt kvöld. Þar mæta áhorfendur flytjendum verksins sem birtast sem hluti af vist­kerfi MOLTU líkt og skúlptúrar, verur, dýr og náttúra og eiga í sam­skiptum við inn­setninguna sjálfa. Áhorfendum er boðið að dvelja, horfa, hlusta, hanga, borða, drekka og hvíla sig á meðan fólk og um­hverfi breytast. Stundum eru breytingarnar svo hægar að þær sjást varla en stundum svo snöggar að þær fara fram hjá manni. Sýningin er upp­lifunar­verk sem varir í fjóra klukku­tíma. Gestir geta gengið inn og út úr rýminu að vild en inni­falið í miða­verði eru matur og drykkur fram­reiddur af mat­reiðslu­meistaranum Kjartani Óla Guðmunds­syni. Maturinn er hluti af vist­kerfinu sjálfu og er nátt­úran og flytjendur sjálfir hluti af því sem verður á boð­stólnum. Um er að ræða ein­staka heild­ræna upp­lifun þar sem öll skyn­færi áhorfenda eru virkjuð. Sýningin er sam­starfs­verkefni Rósu og Íslenska dans­flokksins. Í því veltir höfundur fyrir sér tengslum á milli dans, kóreó­grafíu, tónlistar, mynd­listar, líkama og efna, áhorfenda og flytjenda.

MOLTA var unnin í nánu sam­starfi við allt listræna teymið.